“Как да направим хората щастливи?
Нужно е да им дадем радост, любов и малко сладко!”-Астрид Линдгрен
Щастието е всеки ден да общуваме по между си, а колко глухонеми има на този свят?
Щастието е всеки да виждаме цветовете на природата, а колко слепи има?
Щастието е да тичаме по трамвая, да качваме стълбите, вместо асансьора, а колко хора, които са в инвалидни колички има?
Глухи ли сме, когато крещим, за да ни чуят?!
Онемели ли сме, когато не казваме извинявай, благодаря и добър ден!?
Защо винаги, когато изгубим някой осъзнаваме колко неща не сме казали, не сме направили?
Загубата ли е начинът да ценим?
Щастието е да използваме всичко, което имаме.
Да слушаме, за да чуем.
Да гледаме, за да видим.
Щастието е да даваме любов.
Щастието е да правим хората около нас щастливи.
Щастието е да работим, всеки ден.
Щастието е да постигаме мечтите си.
Щастието е да правим изненади.
Щастието е действие, което ни носи щастие.
А ти щастлив ли си?
p.s. Нито един шоколад или бонбон не е пострадал по време на снимките, не са изгубили своята цялост и не са били лакомо нагризани!
No comments:
Post a Comment